Saya taklah rapat dengan beliau. Cuma, saya kenal beliau dan suaminya sekali. Suami beliau adalah seorang profesor madya di fakulti perubatan. Saya pernah menjadi pembantu penyelidik di fakulti berkenaan. Semasa itu, saya dan isteri sama-sama berada di satu jabatan. Kami kerap bersama. Ke café, ke ceramah agama di dewan kuliah dan shoping di waktu tengah hari. Bahkan kami mengenakan baju yang sama warna setiap hari. Sedondonlah. Saya ingat lagi, suami Dr Lo’lo pernah menegur…sweet couple, katanya.Dr Lo’lo memang sedikit tegas tetapi mesra. Semasa beliau bertugas di Pusat Perubatan Ko-hilal, saya dan isteri suka jika beliau yang bertugas. Kadang-kadang kami telefon dahulu memastikan yang bertugas itu beliau. Anak saya yang keempat disambut Dr Lo’lo’. Kata beliau, tarikh lahir anak saya sama dengan tarikh lahir beliau. Ucapan bersemangat Dr Lo’lo’ di labour room membangkitkan semangat saya dan isteri. Kekuatan semangat dan aura yang ada pada beliau menyerap kepada kami. Ya…saya yakin beliau bukan doktor biasa. Bahkan beliau ialah doktor yang berjuang, berjuang demi Islam.
Kemenangan Dr Lo’lo’ mengembirakan saya dan isteri, walaupun kami tahu selepas ini pasti sukar bertemunya lagi di PPKo-hilal. Saya hantar ucapan tahniah, tanpa balasan…tapi saya tahu beliau sibuk. Saya hantar SMS tentang keunikan KM Pulau Pinang, beliau balas dengan menegur saya: “Kenapa hantar kepada saya, hantarlah kepada kawan-kawan yang masih belum nampak kebaikan BA.” Baru-baru ini, beliau ada menghantar SMS menyeru agar membantu rakyat Malaysia yang dihimpit kenaikan ‘mengarut’ harga minyak. Dan saya tahulah, Dr Lo’lo’ sebenarnya masih menyimpan nombor hand phone saya. Ya...Saya kagum dengan beliau. Kegigihan dalam perjuangan sehinggalah kini bergelar YB, masih tiada riak surut semangatnya. Saya doakan Dr Lo’lo’ istiqamah, demi Islam tercinta. Amin!
Tiada ulasan:
Catat Ulasan